Τέσσερα είναι τα στάδια που βιώνει κάποιος μετά από έναν χωρισμό: θυμό, κατάθλιψη, προσπάθεια επανασύνδεσης και τέλος αδιαφορία. Τι σχέση όμως μπορεί να έχουν τα στάδια αυτά με την κρίση στην παγκόσμια οικονομία; Σύμφωνα με τον Γενικό Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κ. Ντομινίκ Στρος Καν η παγκόσμια οικονομία διανύει το τελευταίο στάδιο της κρίσης. Δηλαδή κάνοντας αναγωγή στην ψυχοσύνθεση μετά από έναν χωρισμό, οι πολίτες ανά τον κόσμο έχουν αποδεχτεί το γεγονός της κρίσης και πλέον αδιαφορούν για τη συνέχεια και τις επιπτώσεις και περιμένουν στωικά τις εξελίξεις.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Στρος Καν, η Ελλάδα βρίσκεται εντός των στόχων που έχει θέσει για τη διάσωσή της. Για την ακρίβεια η Ελλάδα δεν διανύει δηλαδή το τελευταίο στάδιο. Και ο λόγος είναι ο απλός: αν ήταν στο τελευταίο στάδιο της κρίσης οι πολίτες της δεν θα αναπολούσαν ακόμα με νοσταλγία τις εποχές της ευφορίας και της σπατάλης. Αλλά ούτε και οι πολιτικοί της θα έταζαν ακόμα όμορφες μέρες για το άμεσο μέλλον. Επομένως, με βάση τη ψυχολογία του χωρισμού η Ελλάδα διανύει το προτελευταίο στάδιο. Δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ότι έχει χωρίσει δια παντός με το σπάταλο παρελθόν της και ελπίζει σε μία επανασύνδεση. Δεν έχει αποδεχτεί ακόμα ότι οι προσπάθειες που γίνονται αυτή τη στιγμή δεν στοχεύουν σε μία νέα μελλοντική σπάταλη πολιτική αλλά σε μία μακροχρόνια σφιχτή οικονομική διακυβέρνηση ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωση της. Αλλά επειδή ο έρωτας περνάει με έρωτα, υπάρχει ο κίνδυνος ανακάλυψης μίας νέας και πάλι ατυχούς σχέσης με επίσης μία σπάταλη πολιτική αλλά με διαφορετική μορφή.
Ούτε λίγο ούτε πολύ στο ίδιο στάδιο βρίσκεται και η υπόλοιπη Ευρώπη. Αντίθετα οι ΗΠΑ φαίνεται όντως να βιώνουν το τελευταίο στάδιο του χωρισμού τους από την πολιτική της εύκολης και ακριβής ζωής και να οδεύουν πλέον σε ένα νέο ξεκίνημα. Πάντως ο κ. Στρος Καν για το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας ως τον επόμενο έρωτα ορίζει μάλλον τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, τις οποίες θεωρεί ικανές να ωθήσουν την παγκόσμια ανάπτυξη να ξεπεράσει τα δεινά της κρίσης.
Ειδικότερα, ο επικεφαλής του ΔΝΤ εκτιμά ότι οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να συνεχίσουν για αρκετή ακόμη περίοδο, η Ασία χρειάζεται να αυξήσει την εγχώρια επένδυση και κατανάλωση. Επιπλέον, προβλέπει ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους δεν θα απειλήσει την ασιατική ανάπτυξη, αλλά «η περιοχή έχει ακόμη πολλά να μάθει από τα ευρωπαϊκά προβλήματα».
Παρ’ όλα αυτά όλα δείχνουν ότι οι μεγάλοι έρωτες που στην προκειμένη περίπτωση συνεπάγονται έναν πολυέξοδο τρόπο διαβίωσης για τους πολίτες και μία πολιτική υψηλών δαπανών και χαμηλών εσόδων δύσκολα ξεπερνιούνται! Και ίσως ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί είναι η παραδοχή των λαθών και η αναζήτηση ενός νέου τρόπου διαβίωσης και διακυβέρνησης που θα στηρίζεται στο «είμαστε» και όχι στο «φαίνεστε».
